Tarasy nad pomieszczeniami użytkowymi wykonywane są najczęściej jako pełne stropodachy tarasowe o tradycyjnym układzie warstw.
W pełnym stropodachu tarasowym górny poziom płyty konstrukcyjnej obniżany jest w stosunku do górnego poziomu surowego stropu we wnętrzu budynku. Wynika to z różnicy w grubości warstw wykończenia tarasu i warstw podłogowych po stronie wnętrza.
Grubość stropodachu, na którą składają się wylewki spadkowe, termoizolacja i warstwy wykończenia jest z reguły 10 – 20 cm większa niż grubość podłogi pływającej wykonanej z 5 cm płyty styropianowej i 5 cm wylewki betonowej Do tego należy doliczyć obniżenie powierzchni tarasu o około 10-15 cm w stosunku do progu drzwi balkonowych, umożliwiające wywinięcie izolacji przeciwwodnej na ścianę
Różnica poziomów płyt stropowych powoduje różny poziom wysokości sufitu w pomieszczeniu pod tarasem i we wnętrzu mieszkalnym.
Przy projektowaniu stropodachu tarasowego ważne jest prawidłowe rozwiązanie progu drzwi balkonowych.
Drzwi balkonowe, szczególnie na tarasach bez zadaszenia, podczas intensywnych opadów stwarzają ryzyko przenikania wody deszczowej przez próg. Z tego względu zalecanym rozwiązaniem jest obniżenie powierzchni tarasu w stosunku do progu drzwi o wysokość jednego stopnia, co jednocześnie odpowiada zalecanej wysokości cokolika z płytek ceramicznych wokół ścian (15 cm). Dodatkowym zabezpieczeniem jest połączenie stopnia z progiem drzwi balkonowych podestem kratowym ze stali ocynkowanej. Podest taki opiera się na dwóch stalowych kątownikach – jednym zamocowanym wzdłuż progu drzwi i drugim na brzegu betonowego stopnia. Rozwiązaniem, które pozwala na zachowanie jednakowych poziomów użytkowych wnętrza i płyty balkonowej jest odwodnienie liniowe zakładane w grubości wylewki balkonowej wzdłuż progu drzwi balkonowych.
Stropodach wykonany ponad poszyciem stropu z belek drewnianych składa się z dwóch części:
• Stropodach pełny z paroizolacją na poszyciu stropu, termo-izolacją pomiędzy drewnianymi belkami o przekroju tworzącym spadek, na których znajduje się poszycie ze sklejki wodoodpornej pokrytej papą bitumiczną jako warstwą hydroizolacyjną.
• Podniesione ponad poziom hydroizolacji wykończenie użytkowe, z ażurowych desek na legarach o zmiennym przekroju kompensującym spadek poszycia stropodachu pełnego.
Stropodach umożliwia pozostawienie odsłoniętych belek stropowych, ale rozwiązanie takie znacznie podwyższa poziom użytkowego tarasu w stosunku do poziomu wykończenia wnętrza. Poręcze, aby nie naruszać hydroizolacji, mocowane są na ścianie zewnętrznej budynku.
Przejście komina przez stropodach wymaga starannego wykonania ofasowań z blachy-uszczelniających połączenie pokrycia stropodachu ze ścianą kominową. Obróbkę blacharską należy wywinąć na ścianę kominową na wysokość odpryskującej wody deszczowej, tj. około 30 cm. Wskazane jest również zabezpieczenie obróbką blacharską betonowej czapy przykrywającej komin.
Zalecanym rozwiązaniem konstrukcyjnym jest wykonanie podstawy komina w postaci żelbetowego kołnierza połączonego monolitycznie z płytą stropową. Zaletą proponowanego rozwiązania jest możliwość prostego i niezawodnego wywinięcia izolacji przeciwwodnych na ścianę kominową.